Dag 5 Heimatpfad

Vandaag gaan we het Heimatpfad lopen.Spannend want deze is 10 km en ik weet eigenlijk niet of ik dat ga halen............!!Nu is 10 km op vlakke grond niet zo veel,maar met klimmen en dalen is het opeens een ander verhaal.Ook zitten we op bijna 1000 meter hoogte,en dat maakt wel dat ik meer last van mijn longen heb,maar we gaan het gewoon proberen. Aan het begin van de route ligt nog een geocach,dus die kunnen we ook nog effe zoeken,gaat in een moeite door toch? Het beloofd een warme dag te worden,dus er gaat flink wat water in de rugtas,een zak met druifjes,wat plakjes peperkoek en ik laat bij de bakker twee broodjes beleggen. We starten om een uurtje of tien en al vrij snel komen we ook andere wandelaars tegen die dezelfde route lopen. Na een uurtje of twee begin ik gruwelijk te balen van mijn rugzak.Ik had dit op eerdere wandelingen al gemerkt,maar hij zit niet meer prettig,schuurt,zweet,en voelt alsof ik er tien kilo in heb zitten.Voor de laatste operatie heb ik hier nooit last van gehad,maar na de operatie heb ik al vaker gemerkt dat ie niet lekker meer zit,terwijl het toch een ergonomische tas ie met zo`n speciale beugel waardoor het gewicht beter verdeeld is en je de tas draagt vanuit je heupen.Maar ja we lopen nu en omdat Albert vanwege zijn rug helemaal geen rugzak op kan hebben zal ik er mee door moeten lopen,flink eten en drinken,dan wordt ie steeds lichter hihi.Maar ja door al dat drinken moet er ook afgetapt worden,en aangezien we steeds best wat wandelaars tegen kwamen was het nog best zoeken en speuren naar een goed beschut plekje.En als de nood het hoogst is, dan is de redding nabij heb ik altijd geleerd en ineens staat daar tussen al het groen een blauwe dixie te staan.Ik heb heel voorzichtig gekeken of ie wel schoon was,en het was er kraakhelder,dus hiep hiep hoera!!!! We komen weer langs de prachtigste plekjes en smikkelen onze broodjes op in een hele mooie tuin waar vroeger een klooster heeft gestaan.De honden zijn ook best moe,dus die kunnen heerlijke het gras een tukkie doen. Het laatste stuk is het mooiste,want dan kom je ook langs het uitkijk platform,en dan pas heb je in de gaten hoe hoog je eigenlijk zit,want omdat je in de bossen hebt gelopen merk je dat eigenlijk niet.Het platform zelf durf ik niet op omdat ik hoogtevrees heb,maar een foto maken lukt nog wel. Nu komt de laatste kilometer,ik heb het eigenlijk wel gehad,maar ja kan moeilijk achterblijven in het bos.We nemen nog ene laatste rust met wat druifjes voor de energie en de laatste meters strompel ik naar de auto. Het was weer een fijne dag,we hebben er ongeveer 4 en een half uur over gelopen(met rustpauzes)en nu met gierende banden naar huis en effe plat op de bank liggen.Morgen is onze laatste dage n deze beloofd snikheet te worden,mmmmmm mischien een paar uurtjes bij de watervallen gaan zitten?

Dag 4 De Zwieselsberg

Vandaag starten we de dag met mist,maar binnen een uurtje of anderhalf verdwijnt deze en beloofd het een prachtige dag te worden.Deze keer besluit ik om een paar keer een foto vanuit het raam van ons huisje te maken zodat je mooi kunt zien hoe de mist oplost.

Vandaag gaan we met Mark en Hermien(de eigenaren van het Hotel) een geocach zoeken op de Zwieselsberg.Ik vindt het zo`n grappige naam die me doet denken aan Harry potter. We parkeren op de parkeerplaats bij een hotel,alle honden uit de auto en starten maar.De eerste vraag was uit hoeveel letters een woord bestond wat op een informatie bord stond.Tja dan kom je met het dillema uit of een comma en een punt ook onder de letters geteld moeten worden of niet.Dit is wel heel belangrijk,want de uitkomst zijn dan weer de coördinaten voor de lokatie van de volgende vraag.We besloten de punten en comma`s niet mee te rekenen en dus de uitkomst in de gps te zetten en te gaan lopen.We kwamen op een prachtige pad uit,wel vol met boomstronken en grote brokken steen,dus het was wel opletten waar je je voeten neerzet,maar verder was het prachtig.Ik loop altijd achteraan,en de rest zat allang op een bankje te rusten toen ik aan kwam.Een slokje drinken,wat druifjes en weer verder.Ik had al vrij snel in de gaten dat de geocach niet gevonden ging worden,maar dat mocht de pret niet drukken.Op een gegeven moment kwamen we langs de auto weg uit,en omdat we daar eigenlijk niet met alle honden langs wilde gaan lopen besloten we dat de dames met 5 hondjes zouden blijven staan en de mannen langs de autoweg zouden gaan kijken of we daar soms heen moesten.Na een kwartiertje kwamen de mannen weer terug,nope die richting op was geen optie,dus terug het bos in.Rekenen,nog eens rekenen,maar we kwamen er echt niet uit,dat is het moeilijke aan een Multi geocach,als je de eerste vraag verkeerd hebt beandwoord,kom je nooit meer bij de goede coördinaten en dus bij de uiteindelijk geocach uit.We hebben het opgegeven en zijn lekker op het terras van het hotel gaan zitten waar we de auto hadden staan.Omdat het al drie uur was hebben we maar een klein hapje genomen en een vaas cola en heerlijk van het zonnetje zitten genieten. Savonds zijn we nog lekker met Mark en Hermien heerlijk wezen eten beneden in het dorp.

Dag 3 wandelen rondom het vakantie huisje

Omdat er in het Hotel waarbij het vakantie huisje wat wij altijd huren nog niet overal Wifi was,en Mark(de eigenaar)dit in zijn eentje niet aan kon leggen hadden we afgesproken dat Albert wel mee zou helpen. Ik ging daarom alleen een wandeling maken met de hondjes,iets waar ik eigenlijk niet zo`n held in ben,maar wat wel weer goed is voor mij.Ik weet de weg wel rondom het huisje,dus ik ben maar gewoon een eindje gaan kuieren.Op een gegeven momnet kom je bij een berg uit waarop de tekst Baiersbronn staat,maar dat op dezelfde manier als in Hollywood,dat is zo gaaf om te zien.Dus effe foto en daarna ben ik een klein bospaadje opgegaan waarvan ik wist dat ik dan ergens boven het hotel uit zou komen.Daar zag ik Albert op het dak zitten,ik riep nog:kom van dat dak af...........ik waarschuw niet meer,nee nee nee nee nee nee,dit is de laatste keer. Van hieraf loopt de weg weer lekker naar beneden,het klimmen blijft voor mij een probleem,maar naar beneden?>zaligggggggggg terwijl veel mensen dat juist lastig vinden.